به گزارش قدس آنلاین، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد و دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری اظهار داشت: مشهد به دلیل وجود بارگاه رضوی نماد شیعی در جهان اسلام به شمار می‌رود. اما نبود آرامش و سرزندگی و پویای به عنوان استانداردهای بین‌المللی شهری، باعث شده این شهر همچنان با استانداردهای شهرهای پیشرفته فاصله زیادی داشته باشد.
وی بیان داشت: این در حالی است که حضورسالانه ۲۰ میلیون گردشگر داخلی و یک میلیون گردشگر خارجی به وضوح بیانگر میزان اهمیت مشهد در سطح بین‌المللی دارد.
وی اذعان داشت: دستیابی به افقی بلند مدت در مشهد نه تنها مستلزم حمایت همه جانبه مسئولان است، بلکه مشارکت گسترده مردم را نیز می‌طلبد تا جایگاهی که برای مشهد متصور شده است، تحقق یافته و حفظ شود.
او ضمن تأکید بر مباحث بنیادی برای رسیدن به این افق خاطر نشان کرد: جهت گیری کلی شهری باید با تغییرات اقلیمی همچون بحران‌های کم‌آبی و افزایش درجه حرارت سازگاری داشته باشد و با توجه به این شرایط گام برداشته شود.
وی رسیدن به این مهم را داشتن نقشه راه برای جهت دادن به فعالیت‌های ارتقایی شهر مشهد عنوان کرد.
رهنما با تأکید بر اهمیت استفاده از سرمایه‌های اجتماعی شهر، شفاف نبودن آمار و اطلاعات دستگاه‌های شهری از جمله میزان هزینه و درآمد شهرداری‌ها را از عوامل مشارکت نداشتن مردم در فعالیت‌های اجتماعی عنوان کرد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی همچنین یکی دیگر از گام‌های مهم برای ارتقای و برطرف کردن مشکلات مشهد را صرفه جویی انرژی عنوان کرد و گفت: صرفه‌جویی در انرژی‌ها از جمله انرژی برق باعت می‌شود نیاز به سوخت‌های فسیلی کاهش یافته و گامی مؤثر در کاهش آلودگی هوا برداشته شود.